Historyczno-archeologiczne rozpoznanie zaplecza rakarskiego w śląskim mieście wczesnonowożytnym
Finansowanie:
Finansowane z NCN (UMO-2013/11/D/HS3/02478), 2014-2017
Kierownik projektu:
dr Paweł Duma
Opis:
Badania w ramach projektu koncentrują się na słabo do tej pory rozpoznanej tematyce funkcjonowania zaplecza sanitarnego wczesnonowożytnego miasta na Śląsku. Projekt ma na celu wykonanie kwerendy historycznej oraz badań archeologicznych wybranych stanowisk. Porównanie wyników przeprowadzonych badań pozwoli zrekonstruować różnice regionalne poruszanej tematyki na tle innych obszarów Europy. Korelując informacje pozyskane ze źródeł pisanych z informacjami pochodzącymi z badań archeologicznych autorzy próbują zrekonstruować szczegóły dotyczące dokładnego przeznaczenia funkcjonalnego dawnych rakarni i miejsc składania ciał osób niegodnych (straconych skazańców, samobójców). Badania terenowe pozwoliły również wypowiedzieć się o faktach, których nie odnotowywano w źródłach - takich jak: sposób traktowania ciał przestępców/samobójców, intensyfikacja użytkowania stanowiska, czy rekonstrukcja stref użytkowych w jego obrębie. Przyjmujemy, że w obrębie rakarni znajdowały się strefy, gdzie dokonywano uboju zwierząt, skórowano, czy garbowano gotową skórę. Prawdopodobnie także składowano nieczystości pozyskane podczas czyszczenia kloak, rynsztoków czy studni znajdujących się w obrębie murów miejskich. W ramach projektu udało się rozpoznać archeologicznie dwie rakarnie i miejsca straceń zlokalizowane w Kamiennej Górze i Złotoryi. Dostarczyły one dużej liczby szczątków zwierzęcych, które znajdują się obecnie w analizie archeozoologicznej. W trakcie badań odkryto również dobrze zachowane konstrukcje murowanych szubienic. W Złotoryi odsłonięto największe jak do tej pory pozostałości murowanej szubienicy na Śląsku, wybudowanej na przełomie XV/XVI w.
Wykonawcy/zespół:
- dr Paweł Duma
- dr Daniel Wojtucki
Zdjęcia/ryciny:
